Vorige week werd de nieuwe waterstofstrategie van de Europese Commissie gepresenteerd (via Waterstofmagazine). Uit die strategie blijkt dat de EC een belangrijke rol voor waterstof (H2) voorziet in de toekomstige energievoorziening. Als het aan de EC ligt moet groene waterstof in 2050 namelijk in 14 procent van de Europese energiebehoefte voorzien. De EC kent waterstof daarbij de volgende voordelen toe: ‘Waterstof is CO2-vrij, geeft Europa de mogelijkheid leidend te worden in een nieuwe economie en maakt de regio minder afhankelijke van andere buitenlandse partijen.’
We zetten hieronder een paar belangrijke punten uit de strategie op een rijtje. Eerst echter even een definitie.
Energie uit hernieuwbare bronnen is niet continu beschikbaar. Pieken in de productie zorgen voor problemen voor de werking en stabiliteit van het elektriciteitsnet. We hebben ofwel een bron van hernieuwbare energie nodig die consistent genereert (zoals biomassa) of een opslagoplossing. Een van de oplossingen is waterstofenergieopslag. Elektriciteit, opgewekt via hernieuwbare bronnen, kan met elektrolyse worden omgezet in waterstof. Bij dit proces wordt een elektrische stroom door een stof gevoerd om de moleculen te splijten. In dit geval wordt elektrolyse uitgevoerd op water – dat is samengesteld uit twee waterstofatomen en één zuurstofatoom. De waterstof werkt als opslagmedium. We kunnen duurzame energie effectief opslaan totdat een brandstofcel het weer omzet in elektriciteit. Waterstof kan ook worden gecombineerd met opgevangen CO2 om een synthetisch aardgas te produceren. De waterstof kan dus aardgascentrales én brandstofcellen voeden om elektriciteit te maken.
We schreven eerder ook een longread over dit onderwerp: Wat is waterstofenergieopslag en wat zijn de toepassingen?
Tekst gaat verder onder de afbeelding.
Uit de gepresenteerde waterstofstrategie blijkt dat de Europese Commissie (EC) van mening is dat er eerst een publiek-private samenwerking nodig is om het productieproces van waterstof te kunnen opschalen en daarmee concurrerend te maken. In dat productieproces schuilt namelijk een belangrijk nadeel van H2: energieverlies. In het omzettingsproces naar waterstof en in het proces van waterstof naar stroom gaat namelijk meer dan de helft(!) van de energie verloren.
De bestaande infrastructuur voor aardgas kan met enkele aanpassingen geschikt worden gemaakt voor de transport van waterstof. Aangezien Europa via verschillende pijpleidingen verbonden is met Afrika kijkt de EC met veel interesse naar dit continent. Er zijn in Afrika namelijk veel zonuren én veel ruimte voor zonneparken. Afrika kan op het gebied van waterstof zodoende een belangrijke handelspartner van Europa worden.
De productie van volledig groene waterstof is duur en niet concurrerend met andere energiebronnen. Om daar verandering in te brengen wil de EC eerst de markt op gang brengen. Dat moet gebeuren met zogenoemde blauwe waterstof, oftewel H2 die met fossiele brandstof is geproduceerd. Daarbij wordt de CO2 afgevangen en opgeslagen. Bedrijven en vervoerders kunnen in die overgangsperiode van blauwe waterstof al wel vast hun processen omzetten naar waterstof.
Wil je meer te weten komen over de mogelijkheden van waterstofenergie(opslag)? Neem dan gerust contact met ons op.
Meer lezen over dit onderwerp?
Misschien vind je deze artikelen ook interessant:
Op zoek naar duurzame alternatieven voor biomassa
Wat is het stikstofprobleem en wat zijn de gevaren?
Duurzame bedrijven zijn klimaatwinnaars
Duurzaamheid door bedrijven bevorderen
